౪౮.
దేహముపై రోత తెలుసు కొనేటి వేళ
ఆహా యిదే హేయమై తోఁచును
మోహించి విషయాల మునిఁగిన వేళనిదె
యీహల నంతటిలోనే ఇతవులై వుండును.
చదివి నే పురాణాలు సారెకు వినేటి వేళ
అదివో విరతి ఘనమై వుండును
కదిసి సంసారసుఖకాంక్షలఁ బొందేటి వేళ
మది నన్నిటు మరచి మదమెక్కి వుండును. ౩-౩౯౮
Friday, March 20, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment